Dün NTVSpor'da okumuştum "Roger Federer'in yoğun ilgiden sıkılıp Olimpiyat Köyü'nü terk ettiği". Bu sabah da Rafael Nadal'ın fotoğrafı görünce ikisinin de ne kadar farklı olduğunu ve bu farklılıklarından dolayı Rafael Nadal'ı daha bir sempatik bulduğumu fark ettim tıpkı zamanında Gustavo Kuerten ve Patrick Rafter'ı sempatik bulduğum gibi. En basitinden bir tanesi yoğun ilgiden sıkıldım derken, diğeri yan masadan gelen "ilginç" bakışları bile bir sırıtışla karşılayabiliyor. Biri yaptığı işten keyif alırken, diğeri yaptığı işten sıkılmış bir görüntü çiziyor. Bütün bunlar da tabii ki korta, maça, şampiyonluklara yansıyor. Roger Federer için zor bir dönem. İlk üç Grand Slam'de şampiyon olamadı, üstelik son ikisin de en büyük rakibine yenildi. Olimpiyatlardaki sicili de pek parlak değil. Olimpiyatları madalya almadan tamamlarsa, Amerika Açık'ta da hayal kırıklığı yaşar ve kendi adına felaket bir sezonu geride bırakır. Tabi tam tersi çıkar önce olimpiyat, ardından da New York'tan şampiyonlukla dönerse de özür dilemeyi de biliriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder