Özellikle eski doğu bloku ülkelerinde görüyoruz bu hikayeleri. Başarılı bir sporcunun hayatını devam ettirebilmek için profesyonel spor kariyerinin yanında başka bir iş ile meşgul olması zorunluluğu. Bu durumun örneklerinden biri de Rasul Boqiev. Bu ismi büyük olasılıkla ilk defa duyuyorsunuz. Boqiev 73 kiloda Tajikistan'a önce 2007'de Rio de Janerio'daki dünya şampiyonasında, geçtiğimiz yıl da Pekin Olimpiyatları'nda bronz madalya kazandıran bir judocu. Ki bu aynı zamanda Tajikistan spor tarihindeki ilk olimpiyat madalyası. Peki olimpiyatlardan sonra ne oldu Rasul Boqiev'e? Tajikistan Hükümeti kendisine elde ettiği başarı karşısında 2 bin 300 dolar ödül verdi. Fakat bu Boqiev'in profesyonel spor hayatını sürdürmek için yeterli bir para değildi. Duşanbe'de iş olanaklarının sınırlı olması nedeniyle Moskova'ya gitmek zorunda kaldı Tajik judocu. Şu sıralar Moskova sokaklarında taksi şöförlüğü yaparak geçimini sağlamaya çalışıyor. Tabi dünya şampiyonalarında ve 2012 Londra'da Tajikistan'ı başarıyla temsil etmek için antrenmanlarına da aksatmadan devam etmeye çalışıyor. Bazı sporcular da vakitlerini sahip oldukları ortamı beğenmeyip şikayet etmekle ve farklı farklı eğlenceler denemekle geçiriyorlar. Profesyonellik dedikleri bu olsa gerek!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder