Onca yıldır seyrederim Akdeniz Oyunları'nın düzenlenme amacını bir türlü anlamam. Çoğu ülke özellikle takım sporlarında üçüncü hatta dördüncü takımları ile katılır oyunlara. Bireysel sporlarda da sporcuların pek istekli oldukları bir organizasyon değildir Akdeniz Oyunları.
Bu yıl Pescara'da düzenlenen organizasyon da geçen Akdeniz Oyunlarını aratmıyor! İddiasız kadrolardan oluşan takımlar, sıkıcı yarışmalar -3 kişinin koştuğu ve Elvan'ın neredeyse kendisiyle yarıştığı final yarışması gibi- bu Akdeniz Oyunları'nın da ana karakteri.
Bütün oyunlar için böyle konuşsak da yüzme yarışmalarında bizi mahçup edecek iki gelişme yaşandı. Önce İtalyan Federica Pellegrini 400 metre serbestte İngiliz Joanne Jackson'ın 16 Mart'ta 4:00.66 ile kırdığı dünya rekorunu 4:00.41'e taşıdı. Pellegrini'nin rekor kırması o kadar şaışırtıcı bir olay değil. Daha önce de 2 kere dünya rekoru kırmıştı İtalya yüzücü. Akdeniz Oyunlarını Roma'daki Dünya Yüzme Şampiyonası öncesi bir hazırlık yarışması olarak algılayarak iyi tempo yapmış İtalyan yüzücü.
Oyunlara dair en ilginç not ise Bojan Krkic misali İspanyol olan Aschwin Wildeboer Faber'in 100 metre sırtüstünde dünya rekorunu kırması. Annesi de babası da Hollandalı olan Faber'in ailesi 1978'de İspanya'ya yerleşiyorlar ve o gün bugündür İber Yarımadasında ikamet ediyorlar. Aschwin Wildeboer Faber ve abisi İspanya'da doğup büyürken babaları gibi yüzücü olmaya karar veriyorlar. Kardeş Faber bu konuda abisinden daha yetenekli olmasına karşın geçtiğimiz yıl Aralık ayında kısa kulvar da 100 metre sırtüstünde kırdığı dünya rekorunu bir kere koyarsak
yerel rekorlar dışında fazla birşey yapmıyor tâki geçtiğimiz çarşamba gününü kadar.
Akdeniz Oyunları'nda 4x100 sırtüstü takımlar yarışında İspanya yarışın galibi olurken, Aschwin Wildeboer Faber de kendi 100 metresini 52.38 yüzerek Aaron Peirsol'un Pekin'de kırdığı dünya rekorunu 16 salise daha geliştirdi. Böyle Pescara'daki Akdeniz Oyunlarını da yüzme tarihi içerisinde bir yerde konuşlanmasını sağlarken Roma'da da sürpriz yapma potansiyeli olduğunu gösterdi.
3 Temmuz 2009 Cuma
akdeniz oyunları bir bu işe mi yarar?
Onca yıldır seyrederim Akdeniz Oyunları'nın düzenlenme amacını bir türlü anlamam. Çoğu ülke özellikle takım sporlarında üçüncü hatta dördüncü takımları ile katılır oyunlara. Bireysel sporlarda da sporcuların pek istekli oldukları bir organizasyon değildir Akdeniz Oyunları.
Bu yıl Pescara'da düzenlenen organizasyon da geçen Akdeniz Oyunlarını aratmıyor! İddiasız kadrolardan oluşan takımlar, sıkıcı yarışmalar -3 kişinin koştuğu ve Elvan'ın neredeyse kendisiyle yarıştığı final yarışması gibi- bu Akdeniz Oyunları'nın da ana karakteri.
Bütün oyunlar için böyle konuşsak da yüzme yarışmalarında bizi mahçup edecek iki gelişme yaşandı. Önce İtalyan Federica Pellegrini 400 metre serbestte İngiliz Joanne Jackson'ın 16 Mart'ta 4:00.66 ile kırdığı dünya rekorunu 4:00.41'e taşıdı. Pellegrini'nin rekor kırması o kadar şaışırtıcı bir olay değil. Daha önce de 2 kere dünya rekoru kırmıştı İtalya yüzücü. Akdeniz Oyunlarını Roma'daki Dünya Yüzme Şampiyonası öncesi bir hazırlık yarışması olarak algılayarak iyi tempo yapmış İtalyan yüzücü.
Oyunlara dair en ilginç not ise Bojan Krkic misali İspanyol olan Aschwin Wildeboer Faber'in 100 metre sırtüstünde dünya rekorunu kırması. Annesi de babası da Hollandalı olan Faber'in ailesi 1978'de İspanya'ya yerleşiyorlar ve o gün bugündür İber Yarımadasında ikamet ediyorlar. Aschwin Wildeboer Faber ve abisi İspanya'da doğup büyürken babaları gibi yüzücü olmaya karar veriyorlar. Kardeş Faber bu konuda abisinden daha yetenekli olmasına karşın geçtiğimiz yıl Aralık ayında kısa kulvar da 100 metre sırtüstünde kırdığı dünya rekorunu bir kere koyarsak
yerel rekorlar dışında fazla birşey yapmıyor tâki geçtiğimiz çarşamba gününü kadar.
Akdeniz Oyunları'nda 4x100 sırtüstü takımlar yarışında İspanya yarışın galibi olurken, Aschwin Wildeboer Faber de kendi 100 metresini 52.38 yüzerek Aaron Peirsol'un Pekin'de kırdığı dünya rekorunu 16 salise daha geliştirdi. Böyle Pescara'daki Akdeniz Oyunlarını da yüzme tarihi içerisinde bir yerde konuşlanmasını sağlarken Roma'da da sürpriz yapma potansiyeli olduğunu gösterdi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
şimdilerde öyle ama eskiden öyle değildi. heyecanla takip ettiğimiz günleri, gazetelerde her gün madalya listelerinin yayınlandığını, italya ve fransa'yı bir türlü geçemediğimizden yakındığımızı hatırlarım..
Yorum Gönder